Laatst was ik in een groot tuincentrum. Ik had een cadeautje gekocht voor iemand en nu komt het……het inpakken vind ik GEWELDIG leuk om te doen. Er iets moois van maken voor een ander, moeite doen, het zit gewoon in mij.

Je snapt het al, ik stond me daar heerlijk uit te leven, alle remmen los voor een mooi ingepakt cadeau.

Ik was bijna klaar toen er een oude dame naar mij toe kwam. Ik stond achter de inpakbalie, zoals daar de bedoeling is, en ze vroeg: Mevrouw, wilt u dit even voor mij inpakken? Even dacht ik dat ze dacht dat ik daar werkte. Ik vertelde haar dat ik haar wel even wilde helpen, en zo mocht ik nog een cadeautje inpakken. Had ik even geluk. Maar het mooie van dit verhaal is toch wel dat het helpen mij in het bloed zit. Ik kan en wil niet anders.

Toen ik nog als verpleegkundige aan het bed stond ging het ook als vanzelf. En nu ik schilder-coaching-sessies geef staat het helpen nog altijd voorop. Het gaat als vanzelf. DIT BEN IK.